مداح یعنی روضه خوان آل عصمت

مداح سعی و کوشش در نهایت

ما با ولای آل یاسین لب گشودیم

از کودکی مداح اهل بیت بودیم

از کودکی ارباب ما را پذیرفت

ما را ز لطف و رحمتش مداح خود کرد

مداح یعنی طوطی گلزار عطرت

مداح ز گلهای عطری، بو گرفته

مداح با اشک محب، خو گرفته

مداح بر لب وصف عشق یار دارد

مداح از سنگ بلا، آیینه دارد

مداح خون کربلا در سینه دارد

مداح یعنی راز قلب احمد و آل

مداح یعنی ناله زینب به گودال

مداح باشد آتشین از داغ اکبر

مداح فریادی ست از حلقوم اصغر

مداح شعر ناب دیوان کمیت است

مداح فریاد رسای اهل بیت است

مداح نمود انتخابی انتصابی ست

مداح یعنی بحر جوشان حسینی

مداح یعنی پیرو خط خمینی

مداح یاد حیدر کرار باید

مداح با میثم فراز باید

مداح در هر نوحه صد فریاد دادن

مداح با کسی بد تا نکردن

مداح لب به غیبت وا نکردن

مداح آبروی آل طاها

مداح بلبل گلزار زهرا

پس تو حسینی شو سپس مدحت گری کن

مثل حبیب بن مظاهر نوکری کن...

 

بقیة الله قرآن

بقیت الله خیر لکم إن کنتم مومنین و ما أنا علیکم بحفیظ1

( مال و سرمایه ی حلالی که) خداوند ( برای شما ) باقی گذارده ( از مال و ثروتی که در اثر کم فروشی بدست می آید ) برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید، و من نگهبان شما ( بر حفظ ایمانتان و پذیرش این راه ) نیستم.

در این آیه « بقیة الله » به معنای درآمد و سودی است که از یک سرمایه ی حلال و خداپسندانه برای انسان باقی می ماند و صد در صد حلال است. اما در روایات به هر وجود مبارکی که به اراده ی خداوند برای بشریت باقی می ماند « بقیت الله » گفته می شود. از جمله به سربازان مومنی که پیروزمندانه از جبهه ی جنگ بر می گردند، زیرا به اراده ی الهی باقی مانده اند. به امام عصر ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز « بقیةالله » می گویند، چون آن وجود شریف با خواست خداوند برای هدایت مردم ذخیره و باقی نگهداشته شده است.

در روایات می خوانیم که یکی از نامها و اسامی مبارک آن حضرت « بقیة الله » است و ما بر او به این نام سلام می کنیم: « السلام علیک یا بقیة الله فی أرضه ».

وقتی آن حضرت در مکه ظهور فرمایند، این آیه را تلاوت کرده و می فرمایند: من آن بقیة الله هستم.

البته به سایر معصومین علیهم السلام نیز لقب « بقیة الله » داده شده است.2

 

مکافات نماز قضا

مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی ( معروف به شیخ نخودکی ) در وصیت نامه خود به فرزندش می گوید: اگر آدمی چهل روز به ریاضت و عبادت بپردازد ولی یکبار نماز صبح از او فوت شود نتیجه آن چهل روز عبادت بی ارزش و هبآءً منثوراً3 خواهد شد.

فرزندم! بدان که در تمام عمر تنها یکبار نماز صبحم قضا شد. پسر بچه ای داشتم که شب آن روز، فوت شد. سحرگاه، در عالم رویا به من گفتند که این معصیت بعلت فوت آن نماز صبح به تو وارد آمد. اکنون اگر یک شب، نماز شبی از من فوت شود صبح آن شب انتظار بلایی را می کشم که بر من نازل شود...

 

خـوشـا آنـان کـه الله یـارشـان بی

که حمد و قل هو الله کارشـان بی

خوشـــا آنـان که دائـــم در نــمازند

بـهشت جــاودان بــازارشــان بــی

 

پ.ن1: هود،86

پ.ن2: تفسیر کنزالدقائق، (دقایقی با قرآن، محسن قرائتی)

پ.ن3: ذره پراکنده در هوا، گرفته شده از آیه 23 فرقان