...آنکه باید باشد و نیست

بِسْمِ أللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم

أللّهُمَّ كُنْ لِوَليِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَن،

صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلـــــــي آبائِهِ،

فـــــي هــــذِهِ السّـــاعَةِ،

وَ فـــــي كُلِّ سـاعَةٍ،

وَلِيّاً وَ حـــــافِظاً،

وَ قائِداً وَ ناصــِراً،

وَ دَلـــيلاً وَ عَيْنــــــاً،

حَتّي تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً،

وَ تُــــــــمَتِّعَهُ فيهــــــــا طَويـلاً

بِـــــــرَحْـمَتِكَ يا أرْحَـــمَ الْرّاحِــمين

*****************
مولاي من...

تقصير من است اينكه كم مي آيي،

هرگاه شوم اسير غم مي آيي،

اين جمعه و جمعه هاي ديگر حرف ست،

آدم بشوم سه شنبه هم مي آيي...

*****************
از عشق تو گفتيم و نمك گير شديم،

تا ساحل چشمان تو تكثير شديم،

گفتند غروب جمعه خواهي آمد،

آنقدر نيامدي كه ما پير شديم...

*****************
بي تو اي صاحب زمــان،

بي قرارم هر زمـان،

از غم هجر تو من دل خسته ام،

همچو مرغي بال و پر بشكسته ام...

*****************
چه خوش است اگر بميرم به ره ولاي مهدي،

سر و جان بها ندارد كه كنم فداي مهدي،

همه نقد هستي خود بدهم به صاحب جان،

كه يكي دقيقه بينم رخ دلگشاي مهدي...

*****************
اي كاش تمام هفته يادت بودم،

بيگانه ز خويش و آشنايت بودم،

حيف است فقط جمعه تو را ياد كنم،

اي كاش هميشه هم صدايت بودم...

*****************
خوش آن روزي كه صورت دلربايت،

به گوش جان رسد هر دم صدايت،

ز هر سو ياورانت با دل شاد،

بيايند و نمايند جان فدايت...

*****************
امشب به جنون كشيده ميلم، برگرد،

اي جاري ندبه در كميلم، برگرد،

بي تو شب تاريك مرا نوري نيست،

برگرد ستاره سهيلم برگرد...

*****************
مدعي گويد كه با يك گل نمي آيد بهار،

من گلي دارم كه عالم را گلستان مي كند،

گل من را بهاري بي خزان است،

گل من مهدي صاحب زمان است...

*****************
اي جمالت بهشت جان مهدي،

روي از ما نكن نهان مهدي،

ما به عشق تو زنده ايم مولا،

ياد تو عمر جاودان مهدي...

*****************
ميان شك و يقين پير مي شود بي تو،

دلي كه طعمه زنجير مي شود بي تو،

نيامدي كه ببيني در اين ديار غريب،

غروب جمعه چه دلگير مي شود بي تو...

*****************
قطعه گم شده اي از پر پرواز كم است،

يازده بار شمرديم، يكي باز كم است،

اين همه آب كه جاريست، نه اقيانوس است،

عرق شرم زمين است كه سرباز كم است...

*****************
پر از عطشم، مرا تو دريايي كن،

سرشار از احساس تماشايي كن،

هر چند كه ما بديم و پيمان شكنيم،

اي خوب بيا و دوباره آقايي كن...

*****************
الا كه راز خدايي، خدا كند كه بيايي،

تو نور غيب نمايي، خدا كند كه بيايي،

شب فراق تو جانان، خدا كند كه سر آيد،

سرآيد و تو بيايي، خدا كند كه بيايي...

*****************
كي مي شود در ندبه هاي جمعه پيدايت كنم؟

گوشه اي بنشينم و دائم تماشايت كنم؟

مي نويسم روي هر گل نام زيباي تو را،

تا كه شايد جمعه اي آقا، ملاقاتت كنم...

*****************
تقصير دلم چيست اگر روي تو زيباست،

حاجت به بيان نيست كه از روي تو پيداست،

من تشنه يك لحظه تماشاي تو هستم،

افسوس كه يك لحظه تماشاي تو روياست...

*****************
غروب جمعه رسيده ست و باز تنهايي،

غروب و اين همه غربت... چرا نميايي؟

زمين به دور سرم چرخ مي زند پس كي؟

تمام مي شود اين روزهاي يلدايي؟

*****************
شب اگر رخ مهتاب نبيند، سخت است،

لب تشنه اگر آب نبيند سخت است،

ما نوكر و ارباب تويي، مهدي جان،

نوكر رخ ارباب نبيند سخت است...

*****************
خدا كند مرا با خدا كني آقا،

ز قيد و بند معاصي رها كني آقا،

دعاي ما به در بسته مي خورد، اي كاش،

خودت براي ظهورت دعا كني آقا...

*****************
حبس شد در سينه فرياد فرج،

كس نيفتد لحظه اي ياد فرج،

شد فرج ديگر فراموش همه،

مانده در غربت عزيز فاطمه،

ماه زهرا كي تجلي مي كني؟

تا به كي امروز و فردا ميكني؟

*****************
اللهم عجل لوليك الفرج